Het is de doelstelling van iedere belegger om haar portefeuille in waarde te zien toenemen en er zijn veel verschillende manieren om dit te bewerkstelligen, ieder met een eigen risico profiel. Drie basis methoden zijn:
-
Investeren voor inkomen (income investing)
-
Investeren in goedkope aandelen (value investing)
-
Investeren in groeiaandelen (growth investing)
De eerste methode, investeren voor inkomen (“income investing”) zoekt het vooral in instrumenten welke een min of meer stabiele en aantrekkelijke inkomensstroom genereren in de vorm van dividend (of een andere periodiek terugkerende betaling, zoals rente). Dit wordt vaak gezien als het defensieve gedeelte van een portefeuille.
Met deze strategie is niets mis, zeker niet als u een lange adem heeft en het dividend of de rente herinvesteert. Met name dan kan het aan het einde van de rit enorm aan gaan tikken via het principe van rente op rente (compounded interest).
De tweede methode legt zich toe op het vinden van aandelen die bijzonder goedkoop gewaardeerd zijn. Het probleem is hier natuurlijk dat veel goedkope aandelen goedkoop zijn vanwege de geringe perspectieven of zelfs vanwege een precaire situatie. Het is hier zaak om de ‘false positives’ eruit te halen en die aandelen te selecteren die onterecht een lage waardering hebben.
Een hele serie legendarische beleggers heeft zich toegelegd op het beleggen in goedkope aandelen, van Benjamin Graham, de pionier van deze benadering tot John Neff, tot de bij zijn leven al legendarische Warren Buffett. Maar we gaan het hier eerst hebben over de andere benadering, de groei benadering, groeiaandelen.
Beleggen in aandelen; groeiaandelen
Groeiaandelen bestaan er in verschillende categorieën:
-
Aandelen van bedrijven met een geringe marktkapitalisatie (small market cap stocks of ‘smallcaps’)
-
Technologie aandelen
-
Speculatieve aandelen
Wanneer een aandeel precies een smallcap is hangt af van de beschouwer, er is geen uniforme definitie in omloop. De één legt de grens bij één miljard, de ander bij twee miljard. Sommigen hanteren ook nog een ondergrens van 300 miljoen of 500 miljoen, waaronder het betreffende aandeel geen smallcap meer is, maar een ‘microcap.’
Waarom worden de smallcaps doorgaans gerekend tot de groeiaandelen? Vanwege het simpele feit dat bedrijven met een geringe marktwaarde doorgaans ook een geringe omzet behalen en dientengevolge meer ruimte hebben voor expansie. Al is dat laatste natuurlijk wel afhankelijk van de omvang van de markt waarop ze opereren.
Dan is er nog het simpele gegeven dat historisch gezien, smallcaps sneller groeien dan ‘blue-chips’, ofwel de aandelen van grote gevestigde bedrijven die doorgaans de belangrijkste aandelen indices bevolken. Maar, zoals altijd gaan risico en rendement ook hier hand in hand. Smallcaps zijn aanzienlijk volatieler en risicovoller. Vaak zijn het betrekkelijk nieuwe bedrijfjes met volop potentie maar veel van deze bedrijfjes raken de weg kwijt, of erger.
Technologiebedrijven zijn vaak ook meer dan gemiddeld risicovol als investering. De ontwikkelingen in de meeste technologieën gaan snel, wat vandaag een winnend product of benadering was is morgen al weer voorbij gestreefd door een nieuw product of benadering. Vele technologie markten zijn markten waar “only the paranoid survive” om met voormalig Intel CEO Andy Grove te spreken.
Maar hier tegenover staat dat een winnend product of benadering ook heel snel een enorme groei van het bedrijf tot gevolg kan hebben. Als we kijken naar de ontwikkeling van bedrijven als Apple, Microsoft, Cisco, Intel, Salesforce,com, Google en nog vele andere leidende technologiebedrijven dan zien we hoe snel het kan gaan. De aandelen van deze bedrijven zijn, voordat het grote gevestigde bedrijven werden, vele malen over de kop gegaan.
Een stuk speculatiever zijn nog biotechnologie bedrijven die nog geen omzet genererend product hebben maar wel een veel belovende portefeuille van mogelijke producten. In dezelfde categorie kunnen we exploratiebedrijven naar grondstoffen categoriseren welke nog geen gecertificeerde ontdekkingen hebben gedaan, laat staan omzet uit bestaande mijnen of resources, maar wel een veelbelovende licenties hebben.
Een succesvolle productintroductie (biotech) of het aanboren van een aanzienlijk olie of gas reservoir, of goudader, en dergelijke bedrijven kunnen direct sterk in waarde stijgen. Zoals met alles dient u verstand te hebben van de mogelijkheden en niet zonder meer de voorstelling van zaken van het bedrijf klakkeloos te aanvaarden.
En het kan natuurlijk allemaal nog een stuk ruiger met echt speculatieve producten zoals opties, warrants, futures en aandelen die onder een dollar genoteerd staan (‘pennystocks’) op beurzen met nauwelijks rapportageverplichtingen. Maar wij raden u die laatste ten stelligste af. Er zijn simpel gezegd te weinig garanties dat wat het bedrijf vertelt ook de waarheid is of dat het een promotieverhaal is.
Beleggen in groeiaandelen; enkele basisconcepten
Onontbeerlijk voor de beoordeling van aandelen in het algemeen en groeiaandelen in het bijzonder:
-
Rendement op het eigen vermogen (return on equity ofwel ROI)
-
Winst per aandeel (WPA ofwel earnings per share, EPS)
-
Verachte winst
Het rendement op het eigen vermogen (ROI) staat voor de netto winst, uitgedrukt als percentage van de marktkapitalisatie (het aantal uitstaande aandelen maal de prijs van het aandeel). De ROI wordt berekend voor de uitkering van dividend. Het is niet alleen een maatstaf voor de winstgevendheid van een bedrijf (en daarmee vergelijkingsmateriaal met andere bedrijven), ook de historische ontwikkeling is interessant. Laat het bedrijf een stijgende ROI zien?
Winst per aandeel (WPA, EPS) is de netto winst uitgedrukt als een hoeveelheid per uitstaand aandeel. Voor een juiste interpretatie is van belang iets van de ontwikkeling van de WPA te weten. Daarnaast zal u moeten onderzoeken of er geen eenmalige of anderszins tijdelijke effecten het beeld vertroebelen en wat de gemiddelde verwachting van analisten was. Het moge duidelijk zijn, een stijgende WPA trend is natuurlijk iets wat beleggers graag zien.
Hoewel deze (en andere) ratios allemaal erg interessant zijn zeggen ze iets over het verleden of op z’n best iets over de huidige situatie.
Het aardige van beleggen is nu juist dat de belegger in de toekomst kijkt. Dan hebben we het over een verwachte winst, of winstprojectie. Veel bedrijven geven bij de presentatie van de kwartaal- en jaarcijfers een prognose over de te verwachte omzet en winstontwikkelingen.
Analisten hanteren meestal hun eigen model waarin ze de zojuist behaalde resultaten pluggen om met eigen prognoses omtrent omzet en winst te komen. Dit zijn allemaal heel interessante, zelfs onontbeerlijke gegevens bij de beoordeling van een aandeel.
Geschreven door BeursProf Beleggenstips. BeursProf is een initiatief van een groep enthousiaste academici met passie voor de beurs en beleggen.
